Mopperen over social media etiquette en sociale vaardigheden die “verslechteren”:

Tja … dat doen we allemaal weleens toch? Ik vind het zelf ook erg vervelend als ik met een vriendin aan het lunchen ben en ze checkt iedere paar minuten haar mobiele telefoon of dat ze nog berichten heeft. “Joehoe … hello … I am here. Mag ik er ook wezen? “Mag” ik er “ff” tussendoor … misschien … maybe … Ja, fijn hoor! Heel fijn…” zeg ik dan het liefste tegen haar. Eerlijk gezegd, doe ik dat ook soms weleens op een beleefde manier.

Het is aan de orde van de dag dat we jongleren in onze steeds drukker wordende levens. De ballen die we hooghouden zijn “ouderschap”, “ondernemer- of werknemerschap”, “partnerschap” en “vriendschap”. Een zwaar beladen “schap” dus en geen wonder dat die ballen regelmatig op de grond stuiteren. En de vraag is of we social media etiquette nodig hebben om onze sociale vaardigheden niet te laten verslechteren.

 

Is sociale media persoonlijk?

Begin vorige eeuw had je minder afleiding en meer persoonlijk contact, is een stelling die ik veel rondom me heen hoor uiten. Dan rijst bij mij de vraag: Wat is “persoonlijk” contact? Wanneer ervaar je een contact als persoonlijk? Is dat als je iemands stem hoort en dus een telefoongesprek met iemand voert of moet er ook nog face –to- face oogcontact bij zijn? En ervaar je ook “persoonlijk” contact als de ander niet echt naar je luistert? Je kunt heel goed merken of iemand daadwerkelijk geïnteresseerd is in wat je zegt of alleen – beleefdheidshalve – op de juiste momenten ja zegt of knikt en met zijn of haar gedachten mijlenver van jou verwijderd is.

Social media etiquette versterkt sociale vaardigheden

Persoonlijk contact ervaar ik vooral als ik merk dat mensen aandacht hebben voor mij en wat ik nodig heb en als ik diezelfde geste aan hen mag retourneren. Écht luisteren en gehoord worden, kan ook via Sociale Media gerealiseerd worden. Als mij een attent berichtje wordt gestuurd op Facebook om mij te bedanken voor iets of te feliciteren met mijn verjaardag, vind ik dat fijn en aardig. Dat het niet “persoonlijk” is middels een stem door een hoorn of face-to-face gesprek stoort mij persoonlijk niet zo erg. Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe jij dat zelf ervaart?

In 1950 bijvoorbeeld lazen alle mensen in de trein hun krantje en spraken niet met elkaar. Nu spreken we ook niet met elkaar, maar we WhatsAppen met iemand terwijl we op reis zijn naar ons werk. Dus we zijn wel in in contact met iemand.

We krijgen veel informatie op ons af

Een gemiddelde wetenschapper uit de Gouden Eeuw kreeg gemiddeld net zo veel informatie binnen – gedurende zijn hele leven – als wij nu in een week tot ons kunnen nemen via alle sociale media. Dus dat we ietwat overvoerd zijn en soms moeilijk weten te bepalen wat écht de moeite van onze aandacht waard is… dat is een heel ander onderwerp van gesprek uiteraard. Maar het asociale van sociale media dat alom wordt aangehaald, valt naar mijn bescheiden mening wel mee.

Is social media sociaal of a-sociaal?

Ik denk dat het meer met de persoonlijkheid van degene met wie je in contact bent te maken heeft -of er waarlijk contact is – dan met de sociale media op zich. Mijn kind wijs ik uiteraard ook op zaken als “telefoons uit” tijdens het eten, terwijl ik mezelf ook op mijn vingers tik als ik tijdens een gesprek onder vier ogen de neiging heb om steeds op mijn telefoon te kijken. Ik spreek daarover gewoon dingen met mijzelf en mijn medemensen af. Regels daarover zijn makkelijk gemaakt. De uitvoering ervan is punt 2 …. Asociaal hoeft sociale media juíst niet te zijn. Ze maken het makkelijker om meer mensen even een klein stukje persoonlijke aandacht te geven. Het is alleen vluchtiger dan een hart-tot-hart gesprek … maar dat is maar goed ook toch! Belangrijk is het dat grenzen duidelijk worden gemaakt … dat ze uitgesproken worden en vervolgens daadwerkelijk worden nageleefd.

Hoe ga jij met de (a)sociale media “etiquette” om? Ik ben benieuwd naar je reactie.

Raakt dit artikel je of wil je er verder over praten? Vraag gerust een GRATIS GESPREK aan en dan speek ik je binnenkort.